صادره به تاریخ، صادره در تاریخ، تاریخ صدور: 12/10/2022 – 09:52
قطر تبلیغات بدی را پیش از میزبانی جام جهانی در ماه های نوامبر و دسامبر دریافت کرده است. ولخرجی های فوتبالی رسانه های غربی و سازمان های غیردولتی را بر آن داشته است که سوابق حقوق بشری این کشور بیابانی را به ویژه در مورد رفتار با کارگران مهاجر محکوم کنند. اما در حالی که این ممکن است قدرت نرم قطر را خدشه دار کند، ذخایر گاز طبیعی فراوان آن ابزاری قدرتمندتر از همیشه برای نفوذ است زیرا بحران انرژی اروپا را درگیر کرده است.
حاکم قطر در سال 2010 زمانی که فیفا آن را به عنوان میزبان جام جهانی 2022 انتخاب کرد، یکبار شاد و مصمم بود. امیر حمد بن خلیفه آل ثانی گفت: «امروز جشن می گیریم، اما فردا کار آغاز می شود.
این بزرگترین موفقیت برای کشورهای نفت خیز خلیج فارس بود که از فوتبال برای تقویت وجهه خود استفاده کردند – این استراتژی اولین بار زمانی نشان داد که یک گروه سهام خصوصی مرتبط با خانواده سلطنتی ابوظبی منچسترسیتی را در سال 2008 خرید.
و بزرگ کردن قدرت نرم از طریق ورزش یک اولویت ویژه برای قطر است.
کریم سادر، سیاستمدار مقیم بیروت، گفت: «یک بار وقتی در دوحه بودم، یکی از نزدیکان حمد بن خلیفه به من گفت که در دنیای مدرن، حضور در کمیته بین‌المللی المپیک مهمتر از حضور در سازمان ملل است. مشاور متخصص در کشورهای حوزه خلیج فارس قطر به لطف استفاده از قدرت نرم، وجهه بین المللی خود را تقویت کرده است. باید این کار را انجام دهد زیرا کشور کوچکی در همسایگی کشورهای بزرگ است – و ورزش روش بسیار مهمی برای انجام این کار است.
بنابراین زمانی که قطر میزبان جام جهانی شد، موفقیت بزرگی بود، موفقیت بزرگی از نظر تصویری که هنگام خرید پاری سن ژرمن داشت. [Paris Saint-Germain] در سال 2011، “صادر ادامه داد. «این قطر را برای بسیاری از مردم در سراسر جهان روی نقشه قرار داد. آنها به کشوری تبدیل شده اند که مردم آن را می شناسند، تا حد زیادی به لطف ورزش.”
“قدرت نرم فقط با رفتار خوب کار می کند”
با این حال، جنجال‌هایی پیرامون جام جهانی 2022 وجود داشت. اعلام فیفا مبنی بر برنده شدن قطر، بسیاری را به این فکر واداشت که چرا کشوری که تیمش هرگز به جام جهانی راه پیدا نکرده است، باید میزبان آن باشد. عنوانی در روزنامه گاردین پیروزی قطر را به “دیوانگی سیاسی” نسبت داد. رئیس جمهور وقت ایالات متحده گفت که هیچ کس دیگری جز باراک اوباما وارد عمل نشد: میزبانی قطر تصمیمی اشتباه بود.
قطر و فیفا به نگرانی‌ها در مورد فوتبالیست‌هایی که در گرمای تابستانی این کشور بیابانی بازی می‌کنند، پرداختند و در سال 2015 تصمیم گرفتند مسابقات را از ژوئن و جولای به نوامبر و دسامبر منتقل کنند. اما این تغییر تنها باعث شکایت در مورد اختلال در برنامه بازی های باشگاهی شد.
مهمتر از همه، نگرانی در مورد استثمار کارگران مهاجر در رسانه های بین المللی برجسته شده است. عفو بین‌الملل و دیده‌بان حقوق بشر در گزارشی با عنوان «جام جهانی شرم قطر» در سال 2016 به بدرفتاری با افرادی که در حال ساخت ورزشگاه بودند، پرداختند. گاردین در سال 2021 با تحقیقاتی به این نتیجه رسید که حداقل 6751 کارگر مهاجر از سال 2010 تا 2020 در قطر جان باخته اند.
>> شهرهای فرانسه جشن های جام جهانی را در اعتراض به سابقه قطر در زمینه حقوق بشر و محیط زیست کنار گذاشتند
در این زمینه، چندین شهر فرانسه از جمله پاریس اعلام کردند که جام جهانی را تحریم خواهند کرد و مناطق معمولی برای تماشای مسابقات در خارج از صفحه نمایش های غول پیکر را برای مردم ایجاد نمی کنند – حتی اگر فرانسه مدافع عنوان قهرمانی باشد. در سراسر مرز بلژیک، شوراها در منطقه بروکسل نیز مناطق هواداران را در اعتراض به سابقه حقوق بشر قطر حذف کردند. و حتی اگر به انتقاد از قطر اشاره نکرد، شورای برلین همچنین اعلام کرد که منطقه هواداران محبوب آنها در کنار دروازه براندنبورگ این بار آنجا نخواهد بود – که بیشتر نشان دهنده عدم اشتیاق برای جام جهانی 2022 است.
نگرانی‌های حقوق بشر همچنین باعث شد تا یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ این بازی اعلامیه نمادینی را صادر کند. اریک کانتونا، مهاجم سابق منچستریونایتد و فرانسه قول داده است که این مسابقات را تحریم کند. اسطوره فوتبال به دیلی میل گفت: شخصاً آن را تماشا نخواهم کرد. این فقط به پول مربوط می شود و نحوه برخورد آنها با افرادی که استادیوم ها را ساخته اند، وحشتناک است. و هزاران نفر جان باختند. و با این حال ما این جام جهانی را جشن خواهیم گرفت.”
همه اینها نشان می دهد که میزبانی جام جهانی به جای قدرت نرم، پوشش مطبوعاتی انتقادی را به قطر داده است. بروس ریدل، کارشناس ارشد مرکز سیاست خاورمیانه در موسسه بروکینگز در واشنگتن دی سی می گوید: «قطر در تبلیغات بد درباره شیوه های بی رحمانه کار خود غرق شده است.
ریدل ادامه داد: آنچه در زمان ساخت استادیوم‌های فوتبال رخ داد بیش از بازی‌ها مورد توجه قرار گرفته است. هنگامی که مسابقات شروع می شود، توجه به بازی ها معطوف می شود – اما به تیم ها، نه میزبان.
ریدل در پایان گفت: «در پایان قدرت نرم تنها با رفتار خوب کار می کند.
نیاز به “رئال سیاست”؟
با این وجود، برخی از اشکال قدرت نرم سخت تر از سایرین هستند. در حالی که اروپا از یک بحران انرژی در حال غرق شدن است – و حتی ایالات متحده از کاهش تولید نفت اوپک پلاس شکایت دارد – منابع طبیعی قطر آن را برای یافتن دوستان و تأثیرگذاری بر مردم موقعیت مناسبی می‌دهد.
قطر علاوه بر ذخایر سرشار نفت، سومین ذخایر بزرگ گاز طبیعی جهان را پس از روسیه و ایران دارد که هر دو تحت تحریم های غرب قرار دارند. این کشور خلیج فارس در ماه آوریل از آمریکا پیشی گرفت و به بزرگترین صادرکننده گاز طبیعی مایع (LNG) در جهان تبدیل شد. سوخت‌های فسیلی فراوان به آن بالاترین تولید ناخالص داخلی سرانه در جهان داده است.
بنابراین منطقی است که، حتی زمانی که جو بایدن، رئیس جمهور جو بایدن، ژئوپلیتیک را به عنوان «نبرد بین دموکراسی ها و خودکامگی ها» در ماه مارس تعریف می کرد، در همان ماه، او قطر را به عنوان «متحد اصلی غیر ناتو» ایالات متحده معرفی کرد.
در سراسر اقیانوس اطلس، کشورهای اروپایی در حال تطبیق با جهانی بدون عرضه گاز فراوان این غول روسی هستند. قطر برای استراتژی گاز اتحادیه اروپا حیاتی شده است، زیرا این کشور در تلاش برای یافتن تامین کنندگان جدید است – حتی اگر این کشور خلیج فارس در حال حاضر بیش از 70 درصد LNG خود را به کشورهای آسیایی صادر می کند که در قراردادهای بلندمدت قفل شده است.
از آنجایی که اتحادیه اروپا بر تهدید روسیه تمرکز می کند، از نادیده گرفتن رفتار بحث برانگیز سایر کشورهای غیر دموکراتیک که ممکن است به اروپا گاز بیشتری بفروشند، خوشحال بوده است. اورسولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا در ماه ژوئیه به باکو رفت تا قراردادی را امضا کند که واردات گاز این اتحادیه از آذربایجان مستبد را دو برابر می‌کند. جای تعجب نیست که پاسخ بروکسل زمانی که ارتش آذربایجان آتش بس شکننده با همسایه و رقیب سرسخت خود ارمنستان را در ماه سپتامبر شکست، خاموش شد.
با وجود همه تبلیغات بد، سیاستگذاران غربی – به ویژه در اروپا – بعید است که موضع خود را در قبال قطر تغییر دهند، سادر گفت: «ما در حال حاضر شاهد کشورهای اروپایی هستیم که منابع حقوق بشری زیادی ندارند، زیرا آنها منابع گازی زیادی دارند. کشورهایی مانند آذربایجان و از آنجایی که اروپا از قطر به عنوان جایگزینی برای گاز روسیه استقبال می کند، رهبران اروپایی می دانند که انتقاد از قطر بهترین راه برای دریافت گاز نیست.
“آنها می دانند که بلافاصله آن را دریافت نخواهند کرد. ال ان جی به راحتی صادر نمی شود و باید پایانه های مایع سازی بسازید و با قطر قراردادهای بلندمدت ببندید، قطری که قرار نیست گاز مشتریان آسیایی خود را به اروپا هدایت کند. غرب باید در سیاست واقعی شرکت کند.
