رفتار نامناسب نوجوانان با والدین خود مشکلی است که بسیاری از والدین در مقاطعی با آن مواجه می شوند.
به گزارش ایرنا، نوجوانان در این سن ممکن است نتوانند با مسائل مختلفی که نمی خواهند کنار بیایند و دائماً با والدین خود درگیری داشته باشند. برای مثال، ممکن است نوجوان شما وقتی از او می‌خواهید تکالیفش را انجام دهد زیر لب غرغر می‌کند یا وقتی اجازه نمی‌دهید با دوستانش بیرون برود، در را به هم می‌زند. برخی آن را یک معضل جهانی می دانند و معتقدند شکاف نسلی این روزها بر مشکلات خانوادگی و رفتار نوجوانان با والدین تأثیر گذاشته و باعث شده است که نسل امروز کمتر از نسل قبل به بزرگترها احترام بگذارد. ; این در حالی است که دکتر نصیره مقدم فر، روانشناس و مشاور کودک و نوجوان، ریشه بد رفتاری نوجوانان را شیوه اشتباه فرزندپروری می داند.
ریشه بد رفتاری نوجوان خود را در شیوه فرزندپروری خود جستجو کنید
دکتر مقدم فر درباره شیوه های فرزند پروری از گذشته تا امروز می گوید: «در گذشته والدین چندان به نحوه تربیت فرزندان خود اهمیت نمی دادند. به دلیل تعداد زیاد فرزندان و مشکلات مالی، والدین فرصتی برای تربیت فرزندان خود نداشتند. در واقع بچه ها با هم خوش و بش می کردند و والدین چنین نقشی در تربیت فرزندان نداشتند. با وجود این، بچه ها توانمند و مستقل بودند.»
وی ادامه می دهد: با وجود اینکه فرزندان دهه 50 و 60 فرصت های خوبی داشتند، اما شیوه فرزندپروری مستبدانه والدین باعث شد تا فرزندان با مشکلات عاطفی زیادی مواجه شوند و در بزرگسالی به الگوی ایثار و اطاعت کشیده شوند.
مقدم فر می‌گوید: «در گذشته به کودکان این باور را می‌دادند که مسبب خوشبختی و ناراحتی والدین خود هستند، که اگر از والدین خود اطاعت کنند، خوشحال می‌شوند و اگر از آنها سرپیچی کنند، خود عامل آن هستند. گناهان خود نارضایتی والدین.”
این روانشناس درباره رویکردهای فرزند پروری امروزه می گوید: با ظهور علم روانشناسی و کتاب های متعدد، دستورالعمل ها و روش های فرزندپروری تغییر کرده است و ارائه روش های متعدد فرزند پروری توسط روانشناسان امروزه باعث سردرگمی والدین شده است. امروزه اکثر سبک های فرزندپروری مستبدانه یا سهل گیرانه هستند، اما به گفته آدلر، بهترین سبک فرزندپروری دموکراتیک است.
این روانشناس با اشاره به سه مولفه مهم سبک فرزندپروری دموکراتیک می گوید: آزادی بیان نیازها، آزادی و مسئولیت در کنار تعیین حدود و قانون سه مولفه مهم در این رویکرد فرزندپروری است.
این روانشناس سبک فرزندپروری را در رفتار فرزندان با والدین موثر می داند و تاکید می کند: شیوه های فرزندپروری مقتدرانه، سهل گیرانه و حمایتی از روش های فرزندپروری است که بر رفتار نامناسب کودکان با والدین تأثیر می گذارد و می تواند موجب بروز بسیاری از اختلالات عاطفی در کودکان شود. مشکلات در آینده. انجام دهید.”
با یک نوجوان مانند یک کودک رفتار نکنید
مقدم فر صرف نظر از شیوه فرزندپروری، رفتار والدین با نوجوانان را یکی دیگر از عوامل بد رفتاری نوجوانان می داند و می گوید: «بسیاری از والدین متوجه گذر زمان نمی شوند و اغلب با نوجوانان خود مانند نوزادان رفتار می کنند. به همین دلیل، والدین در هنگام ورود فرزندانشان به سنین نوجوانی و بزرگسالی با مشکلاتی مواجه می شوند که در خانواده هایی که سبک فرزندپروری سخت گیرانه، کنترل کننده و مستبدانه را در پیش می گیرند، بیشتر دیده می شود.
وی ادامه می دهد: نوجوانی دوره رشد استقلال و فردیت است، بنابراین در این سن نوجوان تمایل دارد در مورد زندگی خود تصمیم بگیرد و به دلیل اینکه والدین به او از دید کودک، والدین و نوجوان می نگرند. آنها با یکدیگر مشکل دارند.”
رفتار نادرست یک نوجوان می تواند بازتابی از رفتار والدین آنها نسبت به آنها باشد
به گفته مقدم فر، برخی از رفتارها و اشتباهات رایج والدین در شکل گیری رفتارهای نامناسب در نوجوانان نقش دارد. او می گوید: «تابوهای رفتاری خاصی وجود دارد که والدین باید سعی کنند بر آنها غلبه کنند. به عنوان مثال، وقتی والدین خود را آنطور که هستند نمی پذیرند و احساس بی کفایتی می کنند، انتظار دارند فرزندانشان کامل باشند. در چنین حالتی به اشتباهات رفتاری فرزندشان حمله می کنند و شروع به توصیه به او می کنند.
این روانشناس با اشاره به سایر مشکلات رفتاری می گوید: تذکر، سرزنش، شکایت، برچسب زدن اعم از مثبت و منفی باعث ایجاد احساس گناه در نوجوان می شود و به عزت نفس او لطمه می زند. والدینی که این گونه رفتار می کنند، بازخورد خوبی از فرزندان خود دریافت نمی کنند و موجب سرکشی، نافرمانی و تکانشگری در نوجوانان خود می شوند.
تنبیه، ضرب و شتم و عصبانیت هیچ تاثیری در اصلاح رفتار نادرست نوجوان نخواهد داشت.
گاهی والدین انتقام بد رفتاری نوجوان را می گیرند یا از روش هایی مانند تنبیه و ضرب و شتم استفاده می کنند; مقدم فر درباره این گونه رفتارها می گوید: تنبیه و ضرب و شتم والدین در سنین نوجوانی بازخورد مثبتی ندارد و این رفتار باعث از بین رفتن احترام والدین و فرزند می شود. بنابراین والدین باید ابتدا روی مدیریت خشم خود کار کنند تا در موقعیت های استرس زا بتوانند خشم خود را کنترل کنند.»
این روانشناس با اشاره به یادگیری مشاهده ای در نوجوانان می گوید: زمانی که نوجوانی در شرایط استرس زا به پدر و مادری که نمی تواند خشم خود را کنترل کند، نگاه می کند، قطعاً نوجوان او را دنبال می کند و مانند والدین یا دیگران رفتار می کند.
مقدم فر بابیان اینکه نوسانات خلقی و تغییرات هورمونی در دوران بلوغ طبیعی و طبیعی است، می گوید: نوجوان به دلیل نوسانات خلقی ممکن است دوست داشته باشد از دیگران و حتی والدین خود کناره گیری کند و فضایی خصوصی برای خود ایجاد کند. این موضوع طبیعی است و سن نوجوانان مناسب است و والدین باید آنها را درک کنند. خشم نیز یک احساس طبیعی و عادی است، اما باید کنترل شود. بنابراین والدین نباید نسبت به پرخاشگری نوجوان واکنش نشان دهند، بلکه باید حل تعارضات را بیاموزند، زیرا پرخاشگری نسبت به رفتار نوجوان منجر به جنگ قدرت می شود.
والدین چگونه باید با رفتارهای نادرست نوجوانان برخورد کنند؟
مقدم فر در پاسخ به این سوال می گوید: والدین باید در ابتدا سعی کنند با فرزندان خود همدردی کنند و تا جایی که امکان دارد در کفش آنها قدم بردارند تا آنها را بیشتر درک کنند. والدین باید بدانند که وقتی یک نوجوان رفتار نامناسب یا پرخاشگرانه دارد، بهترین رفتار این است که ساکت شود و ترک کند.
وی ادامه می دهد: برخی از نوجوانان سعی می کنند با والدین خود جنگ قدرت ایجاد کنند تا در نهایت در زمین پیروز شوند و این اتفاق بارها می افتد. بنابراین به والدین توصیه می‌کنم در هنگام عصبانیت فرزندشان سعی در توضیح و تهدید نداشته باشند، زیرا نوجوان هنگام عصبانیت به حرف شما گوش نمی‌دهد.»
این روانشناس تاکید می کند، توضیح، تهدید و گفتن جملاتی مانند «چرا با من اینطور حرف می زنی یا دفعه بعد که با من اینطور صحبت می کنی، می دانم چه کار کنم و…» باعث افزایش فرد می شود. عصبانیت یک نوجوان و هیچ یک از این رفتارها و عبارات نتیجه مثبتی در بر نخواهد داشت زیرا عصبانیت یک احساس طبیعی است و چنین انتقادی باعث می شود نوجوان احساس گناه کند.
مقدم فر می گوید به جای رفتارهای تهدیدآمیز سعی کنید از جملات مسالمت آمیز به جای استفاده از عبارات تهدیدآمیز استفاده کنید: «حالا ناراحت شدی، بهتر است حرف نزنی» یا «به خاطر حرف من ناراحت شدی خواهرت». ، یا شما.” بابا ولش کن بعدا که آروم شد بیا حرف بزنیم”; این جملات می تواند منعکس کننده حال بد یک نوجوان و همدلی باشد.»
هنگام کار با فرزند نسل بعدی خود این نکات را دنبال کنید
مقدم فر با بیان اینکه برای کاهش شکاف بین نسلی که منجر به تضاد بین نسلی می شود، باید پل ارتباطی بین والدین و دنیای نوجوانان ایجاد شود، اما برای رسیدن به این هدف، والدین باید چند توصیه را رعایت کنند: «اولین توصیه این است که انتقاد نکنید. نوجوانانشان به هر نحوی باشد. اگر احساس می کنید کاری را که نوجوانتان انجام می دهد دوست ندارید، انتقاد نکنید، زیرا انتقاد شما باعث می شود که نوجوان احساس کند تحت کنترل شماست، بنابراین تدافعی ترین رفتار و مقاومت را در برابر رفتار شما نشان می دهد و احساس می کند که او باید همیشه جلوی والدینش باشد، بایستد و آنها را به چالش بکشد.
این روانشناس با تاکید بر گذراندن زمان با کیفیت با نوجوان خود می گوید: «حتما از نوجوان خود بپرسید که آیا می خواهد هفته ای یک یا دو بار با شما صحبت کند یا خیر. زیرا در مورد کودکان به والدین توصیه می کنیم که هر روز وقت منظمی را با کودک خود بگذرانند اما با نوجوان و هنگام صحبت بر اساس خواسته و نیاز او باشد.
مقدم فر با بیان اینکه والدین باید در مورد محدودیت ها و مسئولیت هایی که برای نوجوان در نظر گرفته اند به توافق برسند، می گوید: «والدین در تصمیم گیری ها باید با نوجوان خود موافق باشند و نوجوان در قبال آن توافقات احساس مسئولیت کند. اگر پدر و مادری مانند دین پژوه صحبت کنند و مدام نوجوان را نصیحت کنند، به این معناست که فقط حق با والدین است و نوجوان اشتباه می کند و این باعث آسیب به عزت نفس نوجوان می شود.
این روانشناس به والدین توصیه می کند که به صحبت های نوجوانان خود گوش دهند: «زمانی که نوجوان شما صحبت می کند و گوش می دهد، تماس چشمی برقرار کنید. وقتی صحبت می‌کند حرفش را قطع نکنید و به حرف‌هایش توجه کامل داشته باشید و به حرف‌هایش واکنش نشان دهید.»
مقدم فر توقع زیاد از کودکان و سخت گیری بیش از حد را عامل ایجاد شکاف بین والدین و فرزندان می داند و تاکید می کند: سعی کنید زبان نوجوان خود را یاد بگیرید و از آن استفاده کنید. در غیر این صورت حداقل سعی کنید از زبان نوجوان انتقاد نکنید. به آنها اجازه دهید خودشان باشند و حتی تجربیات دردناکی در زندگی خود داشته باشند. سعی نکنید آنها را متناسب با رویاهایتان بسازید. همچنین هر از چند گاهی عشق خود را به صورت در آغوش گرفتن یا تمجید لفظی ابراز کنید، اما مطمئن شوید که با رعایت تمام این نکات و دادن آزادی به نوجوان، هرگز اجازه ندهید نوجوانتان قانون شکنی کند.
