به عنوان مثال، کلمسون امسال 26000 درخواست برای اولین دوره اقدام اولیه خود دریافت کرد و سپس 32000 درخواست تصمیم گیری منظم برای یک کلاس سال اول دریافت کرد که در نهایت حدود 4500 دانش آموز خواهد داشت. به طور کلی، درخواست ها نسبت به فصل پذیرش قبلی 10 درصد افزایش داشته است. دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، که مانند کلمسون برای اولین بار در سال جاری اقدام زودهنگام را ارائه کرد، با جمع آوری 40000 درخواست اولیه و سپس دو برابر شدن این تعداد در طول چرخه تصمیم گیری منظم برای کلاس سال اول مورد انتظار، افزایش حتی بیشتر – 16 درصد – را ثبت کرد. فقط 3400 باشد. دانشگاه ویسکانسین مدیسون 45000 درخواست اولیه دریافت کرد که 10 درصد نسبت به سال گذشته افزایش یافته است.
حالا این کالج‌ها مشکل دیگری هم داشتند: آنها نمی‌خواستند خیلی از کلاس‌های خود را زودتر پر کنند تا متقاضیانی که واقعاً بخواهند در مجموعه تصمیم‌گیری عادی شرکت کنند. بنابراین به جای اینکه به دانش آموزان «آرامش و آرامش» بدهند (همانطور که کلارک گفت)، اغلب به آنها نمی دادند هر پاسخ. آنها این تصمیم را در مورد بسیاری از متقاضیان اولیه با گفتن به آنها که به دور عادی بعدی موکول شده اند، محکوم کردند. ویسکانسین 17000 نفر از 45000 متقاضی اقدام اولیه خود را به تعویق انداخت. USC حدود 38000 – حدود 94 درصد – از استخر اولیه خود را به تعویق انداخت. (6 درصد دیگر را پذیرفت و هیچ کس را رد کرد.) کلمسون به نزدیک به 15000 نفر از 26000 متقاضی اولیه خود گفت که دو ماه دیگر برای تصمیم گیری صبر کنند. (فقط 300 را رد کرد.)
در حالی که برخی از کالج‌ها مانند دانشگاه ویرجینیا شماره تعویق خود را بلافاصله پس از تصمیم‌گیری منتشر کردند (21 درصد یا 7707 متقاضی اولیه را به سمت عادی سوق داد)، اکثر آنها این کار را نمی‌کنند و متقاضیان را در مورد معنای واقعی تعویق در تاریکی قرار می‌دهند. دانشگاه ویسکانسین در ابتدا به من گفت چند دانشجو را به تعویق انداخته است، سپس از من خواست که این تعداد را منتشر نکنم، اما وقتی پیشنهاد دادم که با متقاضیان شفاف نیست، تسلیم شدم.
چرا پنهان کاری؟ یکی از سخنگویان گفت که دانشگاه “روش دیرینه ای دارد که در مورد پذیرش … قبل از شروع کلاس ها اظهار نظر نمی کند.” اوم، این در پاییز است، مدت‌ها پس از پایان فصل پذیرش برای سالمندان امسال که نمی‌توانند کاری با اطلاعات انجام دهند – مثلاً ممکن است برای برخی از مدارس پشتیبان در لیست خود درخواست دهند. بدون دانستن تعداد متقاضیانی که به دور بعدی رانده شده اند، نوجوانانی که برای شش، هشت، 12 کالج درخواست داده اند، ممکن است در چند مهلت تحصیلی بنشینند بدون اینکه بدانند که آیا واقعاً یک شات دارند یا اینکه تعویق صرفاً پیش درآمدی برای رد چند کالج است. ماههای بعد.
اندی بورست، مدیر پذیرش در مقطع کارشناسی در دانشگاه ایلینوی در Urbana-Champaign، گفت: “مدارساتی که دانش آموزان بیشتر به آنها علاقه مند هستند، اغلب همان مدارسی هستند که به تعویق افتادن واقعاً به چه معنا هستند.” من رویکرد بورست را در اینجا دوست دارم: او قبل از انتشار تصمیمات، یک ایمیل برای مشاوران دبیرستان می فرستد تا همانطور که می نویسد، “تا آنجایی که می توانم شفافیت را با داده های پشتیبانی ارائه کند.”
