وزارت اقتصاد مکزیک در بیانیهای در روز دوشنبه اعلام کرد که هدف این فرمان تضمین این است که تورتیلا با انواع ذرت بومی مکزیک ساخته میشود تا از تنوع زیستی ذرت کشتشده در این کشور اطمینان حاصل شود. این سازمان اعلام کرد که از داده ها و شواهدی استفاده خواهد کرد تا نشان دهد که این ممنوعیت تأثیری بر تجارت نداشته است و با توافق تجاری مطابقت دارد.
در ایالات متحده، اکثریت قریب به اتفاق ذرت کاشته شده به گونه ای مهندسی شده است که در برابر علف کش ها و حشرات مقاوم باشد. به عنوان مثال، ذرت Bt حاوی ژنی از یک باکتری خاک است که کرم ذرت اروپایی را می کشد، حشره ای که از ذرت و سایر علف ها تغذیه می کند.
همچنین می توان ذرت را اصلاح کرد تا در برابر گلایفوسیت، پرکاربردترین علف کش در کشاورزی و نگهداری چمن در ایالات متحده، مقاوم شود. محصولات مبتنی بر گلایفوسیت مانند راندآپ روی مزارع اسپری می شوند و علف های هرز را از بین می برند و محصولات مقاوم را دست نخورده باقی می گذارند.
در حالی که آژانس حفاظت از محیط زیست گفته است که علف کش ها هیچ خطری برای سلامت انسان ندارند، استفاده بیش از حد می تواند در مناطقی که گونه های گیاهی طبیعی در برابر ترکیب شیمیایی مقاوم نیستند، ویرانی های زیست محیطی ایجاد کند. گروه های زیست محیطی هشدار داده اند که گلایفوسیت می تواند به ویژه برای گرده افشان هایی مانند زنبورها و پروانه ها کشنده باشد.
کشت ذرت اصلاح شده ژنتیکی در مکزیک، جایی که ذرت برای اولین بار 8700 سال پیش اهلی شد و ذرت سفید یکی از محصولات اصلی آن است، غیرقانونی است. حامیان ممنوعیت مکزیک نگران هستند که هرگونه واردات ذرت مهندسی شده زیستی گونه های بومی را تهدید کند، زیرا این گونه ها می توانند گرده افشانی متقابل داشته باشند.
دولت مکزیک در ماه فوریه اقدام به کاهش محدودیتهای خود کرد و گفت که اجازه میدهد ذرت اصلاحشده ژنتیکی برای خوراک دام و مصارف صنعتی وارد کشور شود، البته نه برای مصرف انسان. تام ویلساک، وزیر کشاورزی ایالات متحده، گفت که از این تصمیم “ناامید” شده است.
همچنین باید دید که آیا تولید داخلی ذرت در مکزیک برای جایگزینی واردات، هدف نهایی دولت مکزیک کافی است یا خیر. در سال گذشته، کشاورزان در مکزیک 27.3 میلیون تن رشد کردند که حدود 38 درصد کمتر از تقاضای داخلی است. یک تحلیل پیشبینی میکند که اگر این ممنوعیت به قوت خود باقی بماند، هزینه ذرت میتواند تا 20 درصد در مکزیک افزایش یابد و نرخ ناامنی غذایی را افزایش دهد.