بیش از ده سال پیش، با یک دختر 15 ساله ترسیده آشنا شدم که پس از ربوده شدن توسط یک دلال محبت و فروخته شدن برای رابطه جنسی، سعی داشت زندگی خود را بازسازی کند.
ملانی تامپسون روزی را که زندگی‌اش تغییر کرد به یاد می‌آورد: در نیویورک، او و دو دختر دیگر با چند پسر مسن‌تر برخورد کردند که آنها را به معاشرت دعوت کردند. دخترها این کار را کردند، پسرها الکل دادند، ملانی سیاه شد – و او گفت که مورد آزار قرار گرفته است. او به من گفت که چگونه یک دلال او را با دختر دیگری در خانه ای متروکه وصل کرده بود و او شغل جدیدی پیدا کرد: رابطه جنسی با غریبه ها برخلاف میل او.
او 13 سال داشت.
وقتی دو سال بعد صحبت کردیم، او در یک برنامه اقامتی برای دخترانی بود که قبلاً قاچاق شده بودند. او متفکر، جذاب و عاشق شعر بود، اما من فکر می کردم که می تواند زندگی خود را بازسازی کند. سپس رد او را گم کردم تا اینکه در بهار امسال پیامی از او دریافت کردم. ما ملاقات کردیم و او مرا در سفر پر دست انداز خود پر کرد – و مبارزاتش علیه آنچه او لیبرالیسم نادرست می داند که تقلب را مشروعیت می بخشد.
ملانی پس از ملاقات با او، سال ها را در پرورشگاه گذراند. شکی نیست که برخی از والدین رضاعی عالی هستند، اما سیستم مراقبت از خانواده آمریکا در کل مایه شرمساری است. فقط نیمی از فرزندان خوانده از دبیرستان فارغ التحصیل می شوند. شاید 4 درصد مدرک لیسانس بگیرند. بر اساس چندین برآورد، اکثریت دختران قاچاق شده در مراکز نگهداری و یا بخشی دیگر از سیستم رفاه کودکان بودند.
این دنیای ملانی بود. او می گوید که دوباره مورد قاچاق قرار گرفت و در دوران نوجوانی اش آسیب دید. او گفت که تجارت جنسی اثری بر او گذاشت و ارتباط او با سایر دانش آموزان دبیرستان را دشوار کرد.
او به یاد می آورد: «شما مثل کالاهای آسیب دیده هستید. “شما هم شرمی را که مردم به شما می دهند تحمل می کنید.”
پس از تحصیل در پنج دبیرستان، سرانجام در سن 19 سالگی فارغ التحصیل شد. وقتی در ائتلاف علیه قاچاق زنان، یک سازمان غیرانتفاعی در نیویورک کارآموزی کردم، مسیری باز شد.
Taina Bien-Aimé، مدیر اجرایی ائتلاف، از بین رفت. بین ایمه به من گفت: «او فردی خارق‌العاده، بسیار مصمم، جاه‌طلب، باهوش، توجه است. بنابراین او ملانی را استخدام کرد که اکنون هماهنگ کننده ائتلاف و اطلاع رسانی است.
در همین حال ملانی مدرک لیسانس خود را در زمینه مطالعات جنسیتی گرفت. در دانشگاه، او اغلب خود را به عنوان یک زن عجیب و غریب می دید. بحث‌هایی در مورد تجارت جنسی در کلاس وجود داشت و دانشجویان یا اساتید ثروتمند در مورد کار جنسی توافقی صحبت می‌کردند، اما این برای ملانی از راه دور صادق نبود. به عنوان یک کودک قاچاق، وضعیت او البته متفاوت بود، زیرا رضایتی وجود نداشت و چیزی جز آزار و اذیت به خاطر نداشت. اما زندگی او در دنیای روابط جنسی تجاری او را متقاعد کرده است که خطوط بیش از آنچه که خارجی ها تصور می کنند مبهم است و حتی در میان بزرگسالان نیز قدرت چندانی وجود ندارد. عمدتاً در مورد استثمار افراد آسیب پذیر بود.
این قطع ارتباط اکنون تمرکز اوست. در ایالت‌های آبی، از جمله نیویورک، تلاش‌هایی برای غیرقانونی‌شدن همه تجارت‌های جنسی و دلالی و روسپی‌خانه وجود دارد. ملانی در سوئد و نروژ برای چیزی نزدیک‌تر به مدل استدلال می‌کند که روسپی‌ها را زندانی نمی‌کند (به‌جای ارائه خدمات اجتماعی به آنها)، اما دلال‌ها و جوخه‌ها را تحت پیگرد قانونی قرار می‌دهد. برای روشن بودن، سوئد رویکرد خود را در سطح بین المللی برای کاهش قاچاق انسان ترویج کرده است، اگرچه هیچ رویکرد قانونی به خوبی جواب نداده است. مین اولین ایالت در آمریکا بود که این رویکرد نوردیک را اتخاذ کرد.
ملانی که اکنون 27 ساله است، هشدار می دهد که جرم زدایی کامل، از جمله اجازه دادن به دلال ها و فاحشه خانه ها، منجر به قاچاق بیشتر قربانیان سیاه پوست و قهوه ای، یا قربانیانی که از مراکز نگهداری می شوند، یا جوانان LGBTQ یا دیگر افراد به حاشیه رانده می شود. در واقع، یک مطالعه بزرگ جهانی نشان داد که قانونی شدن با قاچاق انسان بیشتر و نه کمتر مرتبط است.
بدیهی است که برخی از تجارت جنسی تجاری توافقی، برخی غیر توافقی و سایر عناصر مبهم تر هستند. در سایر زمینه‌ها که عدم تعادل قدرت و آسیب‌پذیری قابل‌توجهی وجود دارد، مانند روابط بین مدیران و کارورزان، ما تمایل داریم که ممنوعیت‌هایی را به دلیل احتمال شکارگری اعمال کنیم.
اجازه دادن به دلال بازی در سال های اخیر به نظر من عجیب است، زیرا در جاهای دیگر ما لیبرال ها بر پتانسیل استثمار تمرکز می کنیم. به عنوان مثال، اگر کار مورد توافق بزرگسالان با کمتر از حداقل دستمزد انجام شود، ممنوع می‌کنیم، و کارهای توافق شده با ریسک بالا، مانند استفاده از سکوهای شستشوی پنجره‌ها را بدون رعایت نکات ایمنی، مسدود می‌کنیم.
رابطه جنسی تجاری از شستن پنجره یا تقریباً هر شغل دیگری خطرناک تر است و ملانی این ایده را که دلال ها شریک تجاری زنان فروشنده جنسی هستند، به سخره می گیرد. او گفت: «من هرگز به پول دست نزدم. و اگر در تلاش برای پنهان کردن چیزی دستگیر شدی، برای تو خوب نبود.»
ما با عنوان IX، #MeToo، و تعداد بیشتری از زنان وکیل، پزشک و اعضای هیئت مدیره، در توانمندسازی زنان و دختران تحصیل کرده و ثروتمند گام برداشته ایم. اما برخی از آسیب پذیرترین دختران آمریکا، آنهایی که تحت سرپرستی هستند، کمتر سود برده اند.
من می ترسم که اگر این فشار با نیت خوب برای جرم زدایی کامل ادامه یابد، برنده دلالان و بازنده آسیب پذیرترین جوانان آمریکا خواهند بود. ملانیاهای دیگری نیز در آنجا وجود دارند که به کمک نیاز دارند و ما در خطر انداختن آنها به سمت گرگ ها هستیم.
