در رفتن– 5 اقتصاددان برجسته در اظهاراتی با اشاره به اعتراضات پس از درگذشت مهسا امین به ریشه اقتصادی این مخالفت ها پرداخته اند. به گفته این اقتصاددانان، مردم اکنون بیش از هر زمان دیگری نگران «رفاه»، «مشارکت مؤثر سیاسی» و «شفافیت مالی و سیاسی» هستند.
لطفا فرار کنید در میان این سه دغدغه، موضوع رفاه از اهمیت بالایی برخوردار است و اگر امروز ایرانیان در گذشته از آن رفاه برخوردار بودند، جامعه هیچ ترسی از آن نداشت. کاهش درآمد و سطح رفاه در سال های اخیر که طبق آمار رسمی حدود 37 درصد است، نارضایتی نسل جوان را به همراه داشته است. در این میان کاهش درآمد در حالی که رفاه کمتر است، امروزه مردم نقش زیادی دارند.
مرتضی عزتی کارشناس مسائل اقتصادی و مدرس دانشگاه تربیت مدرس است گفتگو با فرارو گفت: اگر بخواهیم زندگی اقتصادی اکثریت جامعه را به طور عینی بررسی کنیم، بیشتر مردم به دنبال افزایش رفاه هستند. عامل مهم در این مورد نیز درآمد افراد است تا هزینه هایی که در زندگی دارند. اگر این افزایش واردات محقق نشود مردم از وضعیت موجود ناراضی خواهند بود.
وی افزود: همچنین تولید ملی مهم ترین عاملی است که نشان دهنده میانگین وضعیت واردات است. اکنون تقسیم درآمد ناخالص بر جمعیت، درآمد کل را مشخص می کند. طی 16 سال گذشته درآمد ناخالص داخلی با کاهش شدید مواجه بوده است اما از سوی دیگر با افزایش جمعیت مواجه بوده ایم. طبیعتا در چنین شرایطی واردات با افت شدیدی مواجه شده که نتیجه کاهش قدرت خرید مردم است. در این شرایط رفاه مردم نه تنها افزایش نیافت، بلکه با سقوط وحشتناکی مواجه شد.
عزنی گفت: در این سال ها علاوه بر کاهش واردات شاهد افزایش قیمت کالاهای اساسی و ضروری بوده ایم. این موضوع در کاهش قدرت خرید مردم نیز موثر بوده و در سال های اخیر نارضایتی مردم را نیز افزایش داده است. این ایراد به موضوعاتی مانند آزادی بیان، بیکاری، شرایط سخت ازدواج و… نیز مربوط می شود، اما معتقدم مهمترین عامل در این زمینه متغیر اقتصادی است که مردم را از شرایط موجود ناراضی کرده است.
این استاد دانشگاه افزود: ایران در 16 سال گذشته رشد اقتصادی حداقل یا منفی را تجربه کرده است که در کاهش سطح رفاه و درآمد مردم بسیار موثر بوده است. از سوی دیگر، اگر در هر جای دنیا چنین وضعیتی پیش بیاید، مردم اعتراض می کنند و نارضایتی خود را اعلام می کنند و هر اتفاقی می تواند تنها بهانه ای برای بیان این مشکل در ایران باشد، اما می توان وضعیت را از نقطه دیگری نیز ارزیابی کرد. مشاهده. .»
وی ادامه داد: در دولت گذشته همیشه این موضوع تبلیغ شده که دولت مسئول همه چیز است. در تبلیغات انتخاباتی همواره شاهد این هستیم که دولت ها، دولت های قبل از خود، مسئول هر نوع شکست در همه امور هستند و آن را به مردم معرفی می کنند. قابل درک است که دولت مسئول همه چیز است، البته اینکه دولت با سیاست های درست در مسیر درست حرکت کند، یک چیز مسلم است، اما این نوع رفتار دولت شرایط را به وجود آورده و نارضایتی ها را تشدید کرده است. نهاد حکومت در ایران
عزتی با اشاره به اینکه چهار عامل باعث شده دولت ها همیشه این گونه رفتار کنند، خاطرنشان کرد: اولاً همه دولت ها می خواهند بزرگتر شوند و همه چیز را تحت کنترل خود درآورند، تسلط دولت بر همه چیز باعث شده است که دولت در هر کاری دخالت کند، اول از همه. دولت ها از این فرصت علیه رقبای سیاسی خود استفاده می کنند و آنها را از صحنه قدرت حذف می کنند، به وعده هایی که می دهند عمل می کنند، توهم این افراد باعث می شود که آنها قول بدهند، توقع مردم افزایش پیدا کند و وقتی وعده ای عملی نشود طبیعتا مردم هم عمل می کنند. عصبانی شوید و این مشکل عجیبی نیست.
وی با تاکید بر اینکه از سال 84 و انتخابات آن سال بحث وعده و وعید مطرح شد، خاطرنشان کرد: در انتخابات 68، 72، 76 و 80 انتخابات یک رقابت سیاسی بود و نامزدها به سیاسی سازی معروف هستند. قول می دهد. مثل آزادی سیاسی، فرهنگی و … که منطقی هم بود اما از سال 84 صحنه انتخابات از رقابت به ریشه یابی و حذف رقبای سیاسی تبدیل شد و وعده هایی داده شد که عملی نشد و مردم از این وضعیت ناراضی بودند. »
وی تصریح کرد: این فضا رقابت را در کیشور به درگیری تبدیل کرد و مشکلات زیادی را به کیشور تحمیل کرد. با وعده ها و وعده هایی که داده شد سطح توقع مردم بالا رفت اما در عمل چیزی محقق نشد. این فضا تناقض را در جوانی بیشتر کرد. البته در دهه 40 شاه هم چنین حرف هایی زد که می خواهد وضع مردم را بهتر کند.
ایزاتی نوشت: این حرف هایی که برخی آقایان در این سال ها زدند نوعی فریب عمومی بود که فقط فضا را در جوانان داغ کرد. با سفت شدن جو، با حذف رقبا از صحنه نیز موافقت شد و تناقضات به اوج خود رسید. از سوی دیگر برخی از شخصیت ها انتظارات غیرمنطقی را مطرح کردند و محقق نشدن این وعده ها باعث نارضایتی مردم شد، بنابراین ریشه نارضایتی های امروز جامعه را باید در جریانات سیاسی که از سال 84 در کشور رخ داده است، جست و جو کرد. انجام داد.”