او گفت: “ما شاهد یک سری رویدادهای غم انگیز هستیم که در حال حاضر در سریلانکا در حال رخ دادن است که باید هشداری برای هر کسی باشد که فکر می کند، می دانید، این به خود کشورها بستگی دارد که چگونه با این بحران کنار بیایند.” آخیم اشتاینر، مدیر برنامه توسعه سازمان ملل متحد (UNDP)، با اشاره به نکول بدهی کشور آسیای جنوبی در ماه گذشته – اولین مورد در تاریخ آن، گفت.
این نکول اساساً به این معنی است که کشور دیگر قادر به پرداخت – یا نه تنها خدمات – بدهی‌های خود نیست، بلکه در واقع قادر به واردات بخش‌های اساسی چیزی است که اقتصاد را زنده نگه می‌دارد، خواه بنزین باشد یا گازوئیل، چه سوخت، چه سوخت و چه این دارو است” اشتاینر افزود.
این هشدار در حالی منتشر شد که داده های جدید سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) نشان می دهد که تعداد افراد مبتلا به گرسنگی در جهان در سال 2021 به 828 میلیون نفر رسیده است که از سال 2020 حدود 46 میلیون نفر و از زمان شیوع ویروس کرونا 150 میلیون نفر افزایش یافته است. .
“شوک پشت شوک”
جورج گری مولینا، اقتصاددان ارشد برنامه توسعه ملل متحد، در یک نشست مجازی در ژنو برای ارائه یک سری توصیه های سیاستی که کشورها می توانند برای مقاومت در برابر بحران جهانی غذا، سوخت و مالی از آنها پیروی کنند، خاطرنشان کرد که بسیاری از کشورها با 36 ماه بحران مواجه بوده اند. “شوک پشت سر شوک”: ابتدا کووید-19، سپس حمله روسیه به اوکراین در 24 فوریه، دومی به ویژه ذخایر جهانی غذا و انرژی را متزلزل کرد و باعث افزایش تورم شد.
آقای مولینا گفت: «با کووید، آنچه ما دیدیم اثراتی بود که از طریق بازارهای کار، قرنطینه‌ها و درآمد مؤثر بود، که به آرامی انباشته شد اما در طول زمان تأثیر زیادی داشت. برآوردهای رسمی حاکی از آن است که حدود 125 میلیون نفر در طی حدود 18 ماه در فقر فرو می‌روند… چیزی که ما در حال حاضر دریافتیم این است که تورم سه ماهه حدود 71 میلیون نفر را به فقر کشانده است“
اشتاینر، رئیس برنامه توسعه سازمان ملل متحد، پیشنهاد کرد که عدم انجام اقدام قاطع و رادیکال از سوی دولت ها منجر به بروز ناآرامی های گسترده می شود.
درد در خیابان ها
«بسیار سریع، ممکن است با چشم‌انداز اقتصادی نگران‌کننده وضعیتی را ببینیم که در آن برای بسیاری از کشورها صبر و توانایی مردم برای کنار آمدن با این واقعیت به پایان می رسد. و همانطور که بارها گفته‌ام، وقتی سیاست از پارلمان ما، خارج از دولت و به خیابان‌ها حرکت می‌کند، ما در وضعیتی اساساً متفاوت هستیم. ما در این لحظه بسیار آسیب پذیر هستیم تا شاهد وقوع این نوع تحولات در بسیاری از کشورهای دیگر باشیم.»
تشریح برخی از توصیه های سیاست مالی که در گزارش جدید UNDP به تفصیل آمده است – مقابله با بحران هزینه های زندگی: پاسخ های سیاستی برای کاهش فقر و آسیب پذیری در سراسر جهان – آقای. اشتاینر اصرار داشت که ممکن است برخی کشورها بدون توسل به “ابزار صریح” افزایش نرخ بهره، با تورم سرسام آور مقابله کنند.
وی با بیان اینکه صندوق بین المللی پول (IMF) نیز می تواند در این زمینه مشارکت داشته باشد، گفت: «از طریق بانک های سرمایه گذاری چندجانبه، به عنوان مثال، با پرداخت سرمایه بیشتر، پتانسیل وجود دارد که به آنها اجازه داده شود از طریق وام دهی هدفمند و اقدامات واکنشی در برابر بحران، تأمین کنند.» روند.
مدیر برنامه توسعه ملل متحد ادامه داد: «راه‌ها و ابزارهایی وجود دارد که کشورها می‌توانند به طور خاص به نیازهای خود رسیدگی کنند، که لزوماً نباید در تضاد با اقدامات فشار تورمی باشد» که اکنون توسط بانک‌های مرکزی اعمال می‌شود.
سرعت “بسیار”
بر اساس گزارش UNDP، تأثیر بحران جهانی غذا، سوخت و مالی بر فقر جهانی بوده است “به شدت سریعتر” از شوک ناشی از همه گیری COVID-19.
تجزیه و تحلیل 159 کشور در حال توسعه در سطح جهان نشان داد که افزایش قیمت در کالاهای کلیدی در حال حاضر “تأثیر فوری و مخربی بر فقیرترین خانوارها” داشته است.
بر اساس گزارش UNDP، نقاط حساس واضحی در بالکان، منطقه دریای خزر و جنوب صحرای آفریقا (به ویژه منطقه ساحل) پدیدار شده است.
گروه جهانی واکنش به بحران
این گزارش همچنین بر بینش ارائه شده توسط دو خلاصه گروه واکنش به بحران جهانی دبیرکل سازمان ملل متحد در مورد تأثیرات موج دار جنگ در اوکراین زوم می کند.
کلید بهبود جهانی این است که به رسمیت شناخته شود که کمک به کشورهایی که با ذخایر مالی ضعیف و سطوح بالای بدهی دولتی و همچنین افزایش نرخ بهره در بازارهای مالی جهانی دست و پنجه نرم می کنند، به نفع همه است. اشتاینر اصرار کرد.
آخیم اشتاینر، مدیر برنامه توسعه سازمان ملل متحد، می‌گوید: «افزایش بی‌سابقه قیمت‌ها به این معناست که برای بسیاری از مردم در سراسر جهان، غذایی که دیروز می‌توانستند بخرند، امروز دیگر قابل دسترسی نیست.» این بحران هزینه‌های زندگی میلیون‌ها نفر را با سرعتی خیره‌کننده به فقر و حتی گرسنگی سوق می‌دهد و با آن، تهدید افزایش ناآرامی‌های اجتماعی روز به روز بیشتر می‌شود.»
در میان قوی ترین راهکارهای گزارش UNDP هشداری است که به آن اشاره می شود «کل کشورهای در حال توسعه» در خطر جدا شدن دائمی از اقتصاد جهانی هستند.
او اصرار داشت که اقدامات مورد توافق بین‌المللی «می‌تواند باد را از این چرخه معیوب اقتصادی خارج کند» و زندگی و معیشت را نجات دهد. اشتاینر، که آژانس او نیز توصیه کردنقل و انتقالات نقدی هدفمندبه عنوان عادلانه‌تر و مقرون‌به‌صرفه‌تر از یارانه‌های کلی انرژی، که «به طور نامتناسبی به نفع افراد ثروتمندتر است».
مدیر برنامه توسعه سازمان ملل متحد پیشنهاد کرد، اما تغییرات لرزه ای در سیستم مالی بین المللی نیز برای اطمینان از اینکه کشورهای با درآمد پایین و متوسط می توانند بهبود یابند، ضروری خواهند بود. “شما همچنین باید در مورد آن باهوش تر باشید و صندوق بین المللی پول در ابتدا برخی از پاسخ ها به کووید را جمع آوری کرد. اکثر کشورهای در حال توسعه در پایان روز جرات وام گرفتن در برابر این اقدامات را نداشتند، زیرا آژانس های رتبه بندی بلافاصله آنها را کاهش می دادند.
