کویر مرکزی یا چلا شرقی با باتلاق، شن و شن جایی است که آسمان و زمین در هم تنیده شده است، جایی که شاید پوشش گیاهی زیادی نداشته باشد اما زیبایی آن به خود فرد بستگی دارد.
راه های زیادی برای سفر به کویر مرکزی ایران (چاله شرقی) وجود ندارد، یکی از راه ها از مسیر جاده است و بیش از 70 کیلومتر تا کویر چاه جام ادامه می یابد، سپس جاده خالی و تنها. خودروهای دو دیفرانسیل در این روستای دورافتاده قرار دارند دشتی محروم و کم سکنه که تنها کمتر از 5 خانوار دارد و در مسیری بیش از 250 کیلومتر در جاده های ناهموار ادامه دارد و در نهایت با ورود به کویر شرقی مرکز ایران، کویر مرکز ایران با وسعتی به طول تقریبی 800 کیلومتر و عرض 320 کیلومتر البرز در جنوب رشته کوه در مرکز شمال ایران واقع شده است.
کویر مرکزی یا ساحل شرقی از شمال به دامنه‌های مرکزی و شرقی البرز، از غرب به راه ارتباطی دامغان به جندق و کویر ریگ جین، از شرق به کوه‌های پیر حاجت و کوه‌های ازبک محدود می‌شود. و از جنوب به محور اتصال خور – تب.
قسمت اصلی این کویر را باتلاق‌های وسیعی پوشانده است و برای عبور از آن تنها از طریق جاده باید یک خودرو را در مسیر حرکت کرد که از دو طرف آن را باتلاق‌هایی احاطه کرده است. کے ہےہے ہے
نبود پوشش گیاهی در قسمت اصلی این کویر و وجود زمین های پست باعث ایجاد باتلاق های باشکوهی در این کویر به دلیل کوچکترین بارندگی شد. عبور از این کویر بدون مطالعات صحیح و نظارت دقیق بر ماه های بارندگی توصیه نمی شود.
در این کویر خاک زرد و نمک سیاه نیز به وفور دیده می شود. بخشی از زمین این کویر پوشیده از حفره هایی به شکل دهانه آتشفشان است که در اثر تبخیر سریع آب و گرد و غبار ایجاد شده و زیبایی آن را بیشتر کرده است.
عکاس: محمدعلی عباس نژاد
