روز دوشنبه، زمانی که ال راکر در برنامه «امروز» از رئیس جمهور بایدن در مورد درخواست برای دور دوم ریاست جمهوری پرسید، بایدن پاسخ داد: «من قصد دارم کاندیداتوری کنم، آل، اما هنوز آماده اعلام آن نیستیم».
این پاسخ من را به عنوان یکی دیگر از یک سری اقدامات نرم و شبه تعهدی برای مدیریت انتظارات به نظر می‌رساند، اما رئیس‌جمهور و اطرافیانش نشان داده‌اند که او قصد دارد دوباره انتخاب شود. وقتی صحبت از راه می‌رسد، یک اعلامیه رسمی فقط یک شکل رسمی خواهد بود، یک مکانیسم کمپین برای تمرکز توجه و پوشش.
بایدن اکنون نامزد می شود.
و با پیش‌بینی این امر اجتناب‌ناپذیر، در هفته‌های اخیر با چندین مشاور سیاسی که کمپین‌هایی را برای روسای جمهور دموکرات برگزار کرده‌اند، صحبت کردم تا ارزیابی‌های آنها را از مزایا و چالش‌های بایدن دریافت کنم.
این لیست شامل تیموتی کرافت است که در سال 1980 کمپین انتخاب مجدد جیمی کارتر را تا قبل از انتخابات اداره می کرد و لس فرانسیس که برای اجرای عملیات روزانه در پی کرافت وارد عمل شد. همچنین شامل جیمز کارویل، که مدیریت مبارزات انتخاباتی بیل کلینتون در سال 1992، و دیوید پلوف، که مدیریت باراک اوباما در سال 2008 را بر عهده داشت، می شود.
من به پیش‌بینی‌ها علاقه‌ای نداشتم، پیش‌بینی‌هایی که در این فاصله تا روز انتخابات عمدتاً بی‌ارزش هستند. من نمی‌پرسیدم که مسابقه در پایان چگونه خواهد بود، بلکه می‌پرسیدم که در ابتدا چگونه است.
برای شروع، توافق کلی وجود داشت که سابقه سیاسی بایدن قوی است: اقتصاد، یک کیسه مختلط با بیکاری کم و تورم بالا، ممکن است در حال حاضر برای بایدن مثبت باشد، اما برخی گفتند که نظر رأی دهندگان در مورد آن در نزدیکی انتخابات چگونه است. چه چیزی بیشتر اهمیت خواهد داشت همانطور که پلوف گفت: “مردم یک زندگی دارند و در حال حاضر با آن زندگی می کنند.” این مربوط به این است که مردم در لحظه ای که رای می دهند، صرف نظر از اینکه داده ها چه می گویند یا آینده، چه احساسی نسبت به آن زندگی دارند.
اکثر این حامیان سیاسی موافق بودند که سن بایدن مسئله مهمی برای غلبه بر آن خواهد بود – یکی از دلایلی که آنها ترجیح می‌دهند یک مسابقه مجدد با دونالد ترامپ را به جای رقابت با یک نامزد جوان‌تر و برای اولین بار جمهوری‌خواه در انتخابات ریاست‌جمهوری ترجیح دهند که می‌تواند به نتیجه برسد. تضاد نسلی شدیدتر مشخص نیست که مسئله سنی چگونه پیش خواهد رفت، اما همانطور که کرافت بیان کرد، جمهوری خواهان “این کار “جو خواب آلود” را به خوبی انجام خواهند داد.
دلیل دیگر اینکه ترامپ حریف مورد نظر است، این است که همانطور که فرانسیس مشاهده کرد، “او دارای کالاهای آسیب دیده است و آسیب بیشتری خواهد دید.” توافق بر این بود که مشکلات حقوقی ترامپ به او در انتخابات مقدماتی کمک می‌کند اما در کل او را تضعیف می‌کند. ملاحظات ساده است: در میان کسانی که در سال 2020 علیه هرج و مرج ایجاد شده توسط ترامپ رای دادند، چه کسی در سال 2024 پس از ایجاد هرج و مرج بیشتر به ترامپ رای خواهد داد؟
چند تن از مشاوران از شکاف حزبی فزاینده کشور و کاهش تعداد رای دهندگان نوسان و نواحی نوسانی آگاه بودند و نگران آن بودند – کاهش تعداد ذهن ها برای تغییر و دل ها برای جلب نظر. کارویل گفت: تعداد نامحدودی از مردم در ایالات متحده “احتمالاً هرگز با کسی از طرف مقابل ملاقات نکرده اند.”
او شاید جالب ترین نگرانی را مطرح کرد، چیزی که انتظارش را نداشتم: “بزرگترین داستانی که در ذهن من در سال 2022 وجود دارد، مشارکت بسیار کم سیاهپوستان است.” او به طور خاص گفت: “این مشکل با رای دهندگان جوان سیاهپوست است.”
در آخرین انتخابات میان‌دوره‌ای، حتی در مکان‌هایی که دموکرات‌ها نامزدهای قوی سیاهپوست را در برابر مخالفان جمهوری‌خواه معیوب معرفی کردند، کارویل حضور سیاهپوستان را کم‌کم دانست. اما او مطمئن نیست که چه چیزی باعث این مشکل شده است، یا اینکه چگونه آن را برطرف کند.
من با Terrance Woodbury، شریک موسس در مشاوره HIT Strategies، که احساسات رای دهندگان سیاه پوست را بررسی می کند، صحبت کردم. وودبری گفت، یک نظرسنجی در ژانویه نشان داد که سه چهارم رأی دهندگان سیاهپوست بر این باور نیستند که زندگی آنها از زمان ریاست جمهوری بایدن بهبود یافته است، علیرغم اینکه دولت او اکثریت دستور کار سیاهان را “شروع یا تکمیل” کرده است.
وودبری بر چیزی که فقط می توان آن را به عنوان یک شکست آشکار ارتباطی توصیف کرد، تأکید کرد، به ویژه در مورد جوانان. همانطور که او گفت، “این نیست که ما پیشرفت نکرده ایم”، بلکه رای دهندگان جوان سیاه پوست “از پیشرفت اطلاعی ندارند.”
اکنون، مردم می‌توانند از توصیف وودبری ایراد بگیرند و از رای‌دهندگان به خاطر بی‌توجهی به اخبار سیاسی انتقاد کنند، اما این یک استراتژی برنده نیست که رای‌دهندگانی را که می‌خواهید محاکمه کنید، مقصر بدانید.
کرافت این نگرانی را تکرار کرد و گفت که فراتر از دسترسی به رای دهندگان سیاهپوست است: “رئیس DNC باید در آن برنامه های گفتگوی یکشنبه حضور داشته باشد یا باید ستون های مهمان، قطعات اپیدمی و هر چیزی بیشتر داشته باشد.”
کارویل همچنین نگران اسلحه سازی جمهوری خواهان از اصطلاح و ایده «بیداری» است. او گفت: اگر بیدار بودن “به این معنی است که مردم، به ویژه سیاه پوستان، باید از تعاملاتی که با قدرت سفیدپوست دارند آگاه باشند، این یک کلمه کاملاً مشروع است.” اما اگر به معنای پیروزی هویت بر ایدئولوژی باشد، مرا از دست می‌دهی و فکر می‌کنم افراد زیادی را از دست می‌دهی.»
او در تلاش خود برای جدا کردن بایدن از این مفهوم فراتر رفت و گفت: “بیدارترین فرد جو بایدن است”، حتی در حالی که او “بزرگترین رئیس جمهور آمریکای سیاهپوست شاید تا به حال شده است.”
من فکر می‌کنم که این یک کشش است، و چارچوب‌بندی او می‌تواند در تلاش برای جذب رای‌دهندگان جوان سیاهپوست بیشتر ضرر داشته باشد تا مفید، اما می‌تواند در جذب جمعیت‌شناسی دیگری که دموکرات‌ها نگران آن هستند کارساز باشد: افراد غیر تحصیل‌کرده. در واقع، یکی از شکایات اصلی کارویل در مورد بیداری، اعتقاد او به تصاحب آن توسط روشنفکران سفیدپوست است.
همه اینها به موضوعی منتهی می شود که پلوف آن را “بزرگترین سوال در سیاست امروز آمریکا” می نامد: آیا جمهوری خواهان همچنان با رای دهندگان رنگین پوست که تحصیلات دانشگاهی ندارند، در عصری که “خطوط گسل های آموزشی بسیار شدیدتر از گذشته است به دستاوردهای خود ادامه می دهند”. در سال 2008 یا 2012، دموکرات ها فارغ التحصیلان دانشگاهی بیشتری را جذب کردند و جمهوری خواهان موقعیت خود را در میان کسانی که فارغ التحصیل نشدند، تقویت کردند.
برداشت من از این گفتگوها این بود که، حداقل در ابتدای کارزار انتخاباتی، بایدن مزایای آشکاری دارد اما با موانع مهمی نیز مواجه است. اغلب، در اواخر مبارزات انتخاباتی، نامزدهای دموکرات سعی می کنند از ترس از رقیب به عنوان انگیزه رأی دهندگان استفاده کنند. اما این می تواند نتیجه معکوس داشته باشد.
همانطور که وودبری به من گفت، شرکت او کاهش قابل توجهی در مشارکت و حمایت دموکرات ها در سال 2022 در میان مردان سیاه پوست داشت، زیرا آنها “به پیام های ترس و از دست دادن پاسخ نمی دهند.” در عوض، او گفت: “آنها به پیام آنچه به دست آورده اند نیاز دارند، نه آنچه به دست خواهند آورد.” آنها به جای اینکه در معرض خطر قرار گیرند، به پیام قدرتمند شدن پاسخ می دهند.
این پیام‌رسانی که قبلاً باید بخش محوری‌تری از طرح کلی دموکرات‌ها می‌بود، اکنون باید آغاز شود.
