در 18 ژوئن 1940، چرچیل سخنرانی مشهور خود را “بهترین ساعت” ایراد کرد. ارتش بریتانیا از دانکرک تخلیه شده بود. فرانسه تحت رهبری پتن تصمیم گرفته بود تسلیم شود. چرچیل در مجلس عوام گفت: هیتلر می داند که باید ما را در این جزیره بشکند یا در جنگ شکست بخورد.
«اگر بتوانیم در برابر او بایستیم، ممکن است تمام اروپا آزاد شود و زندگی جهان به سمت ارتفاعات وسیع و نور خورشید پیش برود. اما اگر شکست بخوریم، کل جهان، از جمله ایالات متحده، از جمله تمام چیزهایی که می‌دانستیم و به آن اهمیت می‌دادیم، در ورطه عصر تاریکی جدید فرو می‌روند که توسط چراغ‌های علم منحرف‌شده، شوم‌تر و شاید طولانی‌تر شده است. “
با نزدیک شدن به پایان این سال مهم در تاریخ، دو تا از این عبارات – «بلندهای وسیع و نور خورشید» و «پرتگاه عصر تاریک جدید» – باید در گوش ما زنگ بزند.
بلندی های وسیع و آفتابی، زنان ایران هستند که حجاب خود را از تن جدا می کنند، همانطور که مردم برلین زمانی دیوارشان را فرو ریختند. و سربازان اوکراینی پرچم خود را بر فراز ایرپین، لیمان، خرسون و دیگر شهرهای آزاد شده از بربریت روسیه برافراشتند. و معترضان چینی خواستار – و به دست آوردن – پایان قرنطینه‌های ظالمانه و دیوانه‌کننده کووید رژیمشان با در دست داشتن کاغذهای خالی هستند، جایی که نیازی به نوشتن نیست، زیرا همه از قبل می‌دانستند منظورشان چیست.
ارتفاعات وسیع و نور خورشید پیروزی های امانوئل ماکرون بر مارین لوپن فاشیست در فرانسه بود. آنها شکست تقریباً همه منکران انتخابات در ایالات متحده بودند که برای نظارت بر رأی گیری در سطح ایالتی شرکت می کردند. آنها در انتخابات میان‌دوره‌ای، از جمله در ایالت‌هایی مانند جورجیا که جمهوری‌خواهان غیرقانونی در آنها پیروز شدند، بیشتر نامزدهای منتخب دونالد ترامپ را سرکوب کردند.
ارتفاعات وسیع و نور خورشید یک نرخ مرگ و میر ناشی از کووید است که در آمریکا چند هفته پس از شمارش موارد دیگر افزایش نمی یابد. آنها نشان می دهند که یک واکنش همجوشی آزمایشگاهی می تواند انرژی بیشتری نسبت به مصرف انرژی ایجاد کند. آنها تلسکوپی هستند که به ما اجازه می‌دهد تا دوردست‌های فضا را نگاه کنیم و به ابتدای زمان برگردیم.
این فقط یک لیست لباسشویی از اخبار خوب سال نیست. این نمایشی از ظرفیت مردم در سراسر فرهنگ ها و شرایط برای مطالبه، دفاع و تعریف آزادی است. به مخالفت با کسانی که آن را انکار می کنند; و استفاده از آزادی برای گسترش مرزهای آنچه می توانیم بدانیم، انجام دهیم و تصور کنیم.
اما این تنها چیزی نیست که سال 2022 نشان داد. ما همچنان به ورطه یک عصر تاریک جدید خیره می‌شویم که نه تنها به خاطر کینه توزی دشمنان آزادی، بلکه از خود راضی و آرزوهای هواداران آن به وجود آمده است.
راضی‌ها شامل کسانی می‌شوند که تصور می‌کردند می‌توانیم افغانستان را به طالبان بسپاریم و عواقب گسترده‌تری را متحمل نشویم. اما درک ضعف آمریکا به سرعت و به دور پیش می رود. ولادیمیر پوتین دومین حمله به اوکراین در فوریه 24، حدود شش ماه پس از آن شکست آمریکا اتفاق افتاد. به یاد بیاورید که اولین حمله او به اوکراین، در فوریه 2014، چند ماه پس از شکست باراک اوباما در سوریه بر سر «خط قرمز» تسلیحات شیمیایی او اتفاق افتاد.
راضی‌ها شامل کسانی می‌شوند که فکر می‌کردند می‌توانیم راه خود را به شکلی از صلح دائمی مبادله کنیم – چه با وارد کردن چین به سازمان تجارت جهانی یا برون‌سپاری انرژی اروپا به پوتین یا تصور اینکه می‌توانیم «میانه‌روهای» ایرانی را با رفع تحریم‌ها تقویت کنیم. دیکتاتوری ها به ندرت با غنی شدن تضعیف می شوند. شاید لنین نگفته باشد که “سرمایه داران طنابی را به ما خواهند فروخت که با آن آنها را آویزان کنیم”، اما قابل توجه است که نسل های متوالی سرمایه داران این موضوع را هرگز یاد نگرفته اند.
راضی‌ها شامل آن دسته از جمهوری‌خواهان ظاهراً پیچیده‌ای می‌شوند که هرگز موضع واقعی علیه ترامپ اتخاذ نکردند – اولاً به این دلیل که او نمی‌تواند برنده شود. سپس بر این نظر که او می تواند وسیله ای برای پیروزی های سیاسی محافظه کار باشد. سپس با این اعتقاد که او با ظرافت تسلیم خواهد شد. سپس با این اعتقاد که استیضاح پس از ژان. 6 یک درمان بسیار افراطی بود – فقط برای اینکه ببینیم او حزب را با نظریه پردازان توطئه آلوده کرد و آن را به شکستی که به خوبی به دست آورده بود هدایت کرد.
راضی ها کسانی هستند که فکر می کنند هیچ منفعت حیاتی آمریکا در پیروزی اوکراین یا نتیجه تظاهرات ایران در خطر نیست. یا اینکه دردسرهای اخیر چین، همراه با شکست های روسیه در اوکراین، ممکن است شی جین پینگ را از تلاش برای تصرف تایوان منصرف کند. یا اینکه گوشه ای روی تورم چرخیده است. یا اینکه موج فزاینده مهاجرت در سراسر مرزهای جنوبی، ناشی از سقوط حکومت در بیشتر مناطق آمریکای لاتین، نوعی وسواس عجیب جناح راست است تا یک بحران واقعی که اگر به درستی مدیریت نشود، واکنش شدید پوپولیستی را برانگیزد. .
از آنجایی که بریتانیا در سال 1940 برای زندگی خود می جنگید، بسیاری از آمریکا هنوز مطمئن نبودند که در آن لحظه چه چیزی می طلبد. چرچیل این انتخاب را مطرح کرد: ارتفاعات نور خورشید یا پرتگاه. انتخاب امروز ما باقی مانده است.
تعطیلات شاد.
