راه حل جامعی برای پایان دادن به آوارگی روهینگیا لازم است |

حدود یک میلیون پناهنده در کمپ‌های بزرگ کاکس بازار باقی می‌مانند، بدون هیچ چشم‌انداز فوری برای بازگشت به خانه، که هنوز بیش از 150000 نفر عمدتا مسلمان روهینگیا هستند. “محصور در اردوگاه ها” در زادگاه خود راخیندر بیانیه ای که به نمایندگی از دبیرکل سازمان ملل منتشر شد، آمده است آنتونیو گوترش

و به دنبال کودتای نظامی فوریه 2021، وضعیت بشردوستانه، حقوق بشر و امنیتی در خود میانمار به سرعت رو به وخامت گذاشته و شرایط را برای بازگشت پناهندگان کمتر مساعد کرده است.

مشارکت بسیار مهم است

«دبیر کل به آرزوهای بی‌پرده برای آینده‌ای فراگیر در میان بسیاری از گروه‌های قومی و مذهبی کشور اشاره می‌کند و تأکید می‌کند.کهرا پر شده و مشارکت موثر مردم روهینگیا بخشی ذاتی از راه حل میانمار برای بحران است“، در این بیانیه آمده است.

«دسترسی بیشتر بشردوستانه و توسعه برای سازمان ملل متحد و شرکای آن به مناطق آسیب دیده بسیار مهم است.عاملان تمام جنایات بین المللی که در میانمار مرتکب شده اند باید پاسخگو باشند. جیعدالت برای قربانیان به آینده سیاسی پایدار و فراگیر برای کشور و مردم آن کمک خواهد کرد“

تشدید بحران

میشل باشله، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد (OHCHR) در سخنرانی در ژنو گفت که نیروهای تاتمادو میانمار، 18 ماه پس از سرنگونی دموکراتیک، عملیات علیه غیرنظامیان را در مناطق مسکونی در مناطق مسکونی در جنوب شرقی، شمال غربی و مرکزی ادامه داده و حتی تشدید کرده اند. – دولت منتخب

دبیرکل حقوق بشر سازمان ملل متحد گفت: استفاده از نیروی هوایی و توپخانه علیه روستاها و مناطق مسکونی “تشدید” شده است، در حالی که هشدار داد که خشونت های اخیر در راخین – خانه تاریخی سابق روهینگیاها – می تواند آرامش نسبی را در این کشور بر هم بزند. منطقه، و اینکه آخرین منطقه نسبتاً پایدار کشور ممکن است از تجدید درگیری مسلحانه جلوگیری نکند.

جوامع روهینگیا اغلب در بین جنگجویان تاتمادو و شورشی ارتش آراکان گیر افتاده اند یا مستقیماً در عملیات ها هدف قرار گرفته اند. بیش از 14 میلیون نفر به کمک های بشردوستانه نیاز دارند.

سخاوت بنگلادش

نولین هیزر، فرستاده ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد در امور میانمار، در جریان مأموریت چهار روزه خود در بنگلادش برای برجسته کردن سالگرد تلخ گفت: «نمی‌توانیم اجازه دهیم این به یک بحران فراموش‌شده تبدیل شود».

او در آنچه که به عنوان “بحث های سازنده” توصیف شد، از شیخ حسینه، نخست وزیر بنگلادش به خاطر رهبری او تشکر کرد و قدردانی عمیق سازمان ملل را از مردم و دولت بنگلادش به دلیل مشارکت عظیم آنها ابراز کرد.

سخاوت بنگلادش و جوامع میزبان نسبت به آوارگان روهینگیا در زمان نیاز نشان دهنده نیاز حیاتی به تعهد بیشتر بین المللی و منطقه ای برای تقسیم بار و اطمینان از فراموش نشدن روهینگیاها،فرستاده ویژه هیزر گفت.

من به دفاع از رهبری بیشتر کشورهای منطقه در حمایت از بنگلادش و اعمال نفوذ آنها در میانمار برای ایجاد شرایط مساعد برای بازگشت داوطلبانه، ایمن و با عزت پناهندگان ادامه خواهم داد.

وی تاکید کرد که مردم روهینگیا به سفرهای زمینی و دریایی خطرناکی ادامه می دهند که آنها را در معرض بهره کشی جنایتکارانه از جمله قاچاق انسان و خشونت مبتنی بر جنسیت قرار می دهد، و تاکید کرد که در نهایت این مسئولیت میانمار است که شرایط مساعد برای بازگشت داوطلبانه، ایمن، شرافتمندانه و پایدار ایجاد کند. به میانمار از همه پناهندگان و کسانی که به اجبار آواره شده اند.

در همبستگی بایستید

پرامیلا پتن، نماینده ویژه سازمان ملل در امور خشونت جنسی در درگیری‌ها، همچنین خواستار اقدام بین‌المللی بیشتر شد و برای کشورهایاو در همبستگی با بازماندگان روهینگیا از جنایات شدید بین المللی می ایستد تا دسترسی به عدالت و جبران خسارت را تضمین کند، که برای بهبود و صلح اساسی است.ce.”

«در سال‌های 2017 و 2018، طی بازدیدهایم از کمپ‌های پناهندگان در بازار کاکس، از نزدیک شاهد زخم‌های مشهود بر روی زنان و دختران ناشی از خشونت جنسی بودم که آنها متحمل شدند. همه زنانی که با آنها صحبت کردم گفتند که می‌خواهند عاملان آن را مجازات کنند. همه آنها – بدون استثنا – خواستار عدالت بودند“، او افزود.

از سال 2010، گزارش های سالانه دبیرکل در مورد خشونت جنسی مربوط به درگیریالگوهای جنایات خشونت جنسی انجام شده علیه روهینگیا را مستند کرده اند و در سال 2019، هیئت حقیقت یاب بین المللی مستقل در میانمار (IIMM) به این نتیجه رسید که «تجاوز جنسی و خشونت جنسی بخشی از یک استراتژی عمدی برای ارعاب، وحشت یا مجازات یک جمعیت غیرنظامی است. و به عنوان یک تاکتیک جنگ استفاده می شود” – یکی از ویژگی های عملیات نظامی انجام شده توسط Tatmadaw.

شناخت رو به رشد

او گفت که در میانمار حرکت رهبران برای به رسمیت شناختن روهینگیاها به عنوان یک ملیت قومی، دارای حق شهروندی و سایر حقوق جمعی و فردی، و تضمین پاسخگویی و غرامت در حال افزایش است. این تغییر دلگرم‌کننده دیگر به این معنا نیست که مردم میانمار با تاریخ روبرو می‌شوند و مایلند برای راه‌حل‌های پایدار برای ایجاد صلح و آشتی تلاش کنند.

“ما باید به ندای مردم میانمار توجه کنیم و به طور جمعی برای تضمین عدالتی که برای مدت طولانی به تعویق افتاده است تلاش کنیم.. من مجدداً درخواست خود را برای افزایش تلاش‌های جامعه بین‌المللی برای ادامه حمایت از کرامت و رفاه جامعه روهینگیا و اطمینان از پاسخگویی عاملان و دسترسی مؤثر بازماندگان به غرامت و جبران خسارت تکرار می‌کنم. من خواستار جستجوی دسته جمعی راه حل های پایدار برای یکی از آزار دیده ترین افراد روی زمین هستم.”نماینده ویژه نتیجه گرفت.