در بیانیه ای که توسط استفان دوجاریک، سخنگوی این سازمان منتشر شد، آمده است که آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد “عمیقاً از دستور گزارش شده مقامات واقعی طالبان ناراحت است” و رئیس سازمان ملل متحد “بر حقوق همه زنان برای مشارکت در نیروی کار تاکید می کند و بدین ترتیب به این امر کمک می کند.” خیر بزرگتر.»
بر اساس گزارش های رسانه ای، طالبان پس از دریافت “شکایت های جدی” در مورد کد پوشش زنان، به همه گروه های غیردولتی خارجی و داخلی در افغانستان دستور تعلیق به کارگیری زنان را داده است.
گزارش‌ها از این محدودیت اخیر کمتر از یک هفته پس از ممنوعیت حضور زنان در دانشگاه توسط مقامات طالبان منتشر می‌شود که محکومیت شدید سازمان ملل و جرقه اعتراضات گزارش‌شده در برخی مناطق افغانستان را برانگیخت.
در این بیانیه که روز شنبه از سوی سخنگوی سازمان ملل منتشر شد، آمده است که سازمان ملل متحد و شرکای آن از جمله سازمان های غیردولتی ملی و بین المللی به بیش از 28 میلیون افغان که به کمک های بشردوستانه وابسته هستند کمک می کنند تا زنده بمانند.
«ارائه مؤثر کمک‌های بشردوستانه مستلزم دسترسی کامل، ایمن و بدون مانع برای همه امدادگران از جمله زنان است. در پایان این بیانیه آمده است که ممنوعیت گزارش شده از کار زنان با جامعه جهانی برای حفظ جان و معیشت در افغانستان، مشقت‌های بیش‌تری را برای مردم افغانستان به همراه خواهد داشت.»
سازمان ملل در افغانستان به دنبال شفاف سازی است
دفتر هماهنگی بشردوستانه سازمان ملل متحد در افغانستان، در بیانیه‌ای جداگانه، آخرین دور محدودیت‌ها برای مشارکت زنان را محکوم کرد و تأکید کرد که هر گونه چنین دستوری از سوی مقامات بالفعل «ناقض اساسی‌ترین حقوق زنان و همچنین نقض آشکار است. از اصول بشردوستانه.”
سازمان ملل متحد در افغانستان ادامه داد که به دنبال دیدار با رهبری طالبان برای به دست آوردن شفافیت در مورد دستور گزارش شده است.
«زنان باید بتوانند نقشی حیاتی در تمام جنبه‌های زندگی، از جمله واکنش بشردوستانه، ایفا کنند. مشارکت آنها باید مورد احترام و محافظت قرار گیرد. این تصمیم اخیر تنها آسیب پذیرترین افراد، به ویژه زنان و دختران را بیشتر خواهد کرد.»
علاوه بر این، سازمان ملل متحد در افغانستان و شرکای آن به مقامات بالفعل یادآوری کردند که ” سلب اراده آزاد زنان برای انتخاب سرنوشت خود، بی اختیاری و حذف سیستماتیک آنها از تمام جنبه های زندگی عمومی و سیاسی، کشور را به عقب می برد و تلاش ها را به خطر می اندازد. برای هرگونه صلح یا ثبات معنادار در کشور.»
