واشنگتن – یک گروهبان تفنگدار دریایی که از یک انفجار انتحاری در کابل جان سالم به در برد و یک پزشک ارتش که از افراد حاضر در صحنه مراقبت می کرد، با اشک در روز چهارشنبه به کنگره گفت که در جریان عقب نشینی هرج و مرج از افغانستان در سال 2021، زخم های جسمی و روحی بر جای گذاشته اند، که بعد انسانی را بر این موضوع می بخشد. فصل تلخی برای دولت بایدن در حالی که جمهوری خواهان تحقیقاتی را در مورد آنچه اشتباه رخ داده آغاز کردند.
در طول یک جلسه استماع شش ساعته در کاپیتول هیل، اعضای کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان این گزارش‌ها را شنیدند و درگیر بحث‌های جناحی شدیدی در مورد اینکه چه کسی مقصر این عقب نشینی ناموفق بود – که توسط “آسیب اخلاقی” و “شکست اخلاقی” خوانده می‌شد، درگیر شدند. جمهوری خواهان، دموکرات ها و شاهدانی که شهادت دادند – که باعث کشته شدن 13 نظامی آمریکایی و ده ها افغان شد.
گروهبان تفنگداران دریایی: “هر اینچ از بدنم که در معرض دیدم بود، به جز صورتم، یک یاتاقان توپ گرفته بود.” تایلر وارگاس اندروز به قانون‌گذاران گفت و گریه می‌کرد و درمورد اینکه چگونه بدنش در ماه آگوست پاره شد، صحبت می‌کرد. انفجار 26، 2021 در فرودگاه بین المللی کابل. 11 تفنگدار دریایی، یک ملوان و یک سرباز که در آن روز به قتل رسیدند پاسخی داده نشدند.
آیدان گاندرسون، یک متخصص سابق ارتش، توضیح داد که چگونه او تمایل داشت تا نیروهای نظامی و اجساد افغان‌هایی را که هنگام تلاش برای چسبیدن به ارابه فرود هواپیماهایی که از فرودگاه بلند می‌شدند، زخمی کند و سعی کرد به غیرنظامیان سرگردان برای ورود به فرودگاه کمک کند.
“من سعی کردم جان تعداد بیشماری از تفنگداران دریایی را نجات دهم. همه ما تمام تلاش خود را کردیم. این یک کابوس بود.” گاندرسون، صدایش شکسته است.
اطلاعات بیشتر در مورد نیروهای مسلح ایالات متحده
«من هنوز هم این صحنه های وحشتناک ابی گیت، حتی بوی آن را حمل می کنم. مادرانی که نوزادان مرده را حمل می‌کنند، طالبان بی‌رحمانه مردم را کتک می‌زنند و غیرنظامیانی که برای جان خود التماس می‌کنند. گاندرسون گفت. من چهره افرادی را می بینم که نتوانستیم آنها را نجات دهیم، همه کسانی که پشت سر گذاشتیم.”
گزارش‌های آنها پس‌زمینه‌ای غم‌انگیز برای آغاز تحقیقات جمهوری‌خواهان مجلس نمایندگان در مورد افغانستان ایجاد کرد، که جمهوری‌خواهان قول داده‌اند که بایدن، رئیس‌جمهور بایدن را در مورد شکست‌های حمل‌ونقل هوایی از فرودگاه کابل مورد بازخواست قرار دهد.
اولین جلسه استماع این هیئت در افغانستان نقطه اوج تلاش 18 ماهه رئیس آن، نماینده مایکل مک کال از تگزاس بود که تحقیقاتی را درباره نقش وزارت امور خارجه در تخلیه در حالی که در اقلیت بود، دنبال کرد. اگرچه افشاگری های کمی به همراه داشت، اما به نظر می رسید که شهادت از آقای. اظهارات مک کال مبنی بر اینکه عقب نشینی بیش از آنچه لازم بود بی نظم و مرگبار بود.
او گفت: «این یک کنار گذاشتن از اساسی ترین وظایف دولت ایالات متحده بود: محافظت از آمریکایی ها و پشت سر گذاشتن هیچ کس. مک کال، که افزود: “ملت از آنچه اتفاق افتاد آسیب اخلاقی دید.”
مورد توجه ویژه رئیس، شهادت آقای بود. وارگاس اندروز که گفت در روز انفجار در یک برج تک تیرانداز در فرودگاه بود و چند ساعت قبل از حمله فردی را در میان جمعیت مشاهده کرد که با توصیف یک بمب گذار انتحاری مظنون مطابقت داشت. او گفت که به مافوق خود هشدار داده بود، اما بعد از آن نه گوش کردند و نه حساب او را جویا شدند.
“ساده و ساده، ما نادیده گرفته شدیم. تخصص ما نادیده گرفته شد. هیچ کس برای امنیت ما پاسخگو نبود. بارگاس اندروز گفت. این به من احساس می‌کند که خدمات من توسط این کشور و دولت ارزشی ندارد.»
آقای. مک کال همچنین شیفته آقای. روایت وارگاس اندروز از اینکه چگونه مقامات وزارت امور خارجه در فرودگاه هر شب عملیات را تعطیل می‌کنند، روند رسیدگی به تخلیه‌شدگان احتمالی را کند می‌کنند و به طور بالقوه اعضای سرویس را که تلاش می‌کنند نظم را در میان درگیری‌ها حفظ کنند، به خطر می‌اندازند. او قول داد که این اتهامات را به عنوان یک خط تحقیق در تحقیقات هیئت خود مطرح کند.
شهادت‌های صحنه‌ای گاهی دموکرات‌ها را در موقعیت دشواری قرار می‌داد، زیرا آنها سعی می‌کردند از تجربیات شاهدان چشم پوشی کنند و در عین حال از دولت بایدن در برابر حملات جمهوری‌خواهان دفاع کنند.
«این رئیس جمهور بایدن نبود که تاریخ خروج مطلق را تعیین کرد. جرالد ای. کانولی، نماینده دموکرات از ویرجینیا، گفت: رئیس جمهور ترامپ بود و همه چیز از آن آشکار شد.
در یک نقطه، دینا تیتوس، نماینده دموکرات از نوادا، پرسید که چرا شاهدان هرگز به طور علنی در مورد افغانستان در دولت ترامپ ابراز نگرانی نکردند.
او گفت: “Hindsight’s 20/20 است، و اگر زودتر درگیر می شدیم، ممکن بود بعدا چیز زیادی برای انتقاد نداشته باشیم.”
این اظهار نظر با واکنش تند یکی از شاهدان روبرو شد.
ستوان بازنشسته گفت: “واقعیت این است که ما زندگی خود را می کردیم.” سرهنگ دیوید اسکات مان، که گروهی را تشکیل داد که خود را Task Force Pineapple می نامید تا به تخلیه آمریکایی ها و افغان ها کمک کند. ما نه به میل خود، بلکه به دلیل مجموعه ای از شرایط که نمی توانستیم در مقابل آن ایستادگی کنیم، به این سمت کشیده شدیم.»
.
تقریباً همه شاهدان همچنین از کنگره خواستند که دسترسی به برنامه ویزای مهاجرت ویژه را برای اعطای اقامت دائم بیشتر افغانها گسترش دهد. جمهوری خواهان به طور کلی در برابر هر گونه اقدام برای گسترش مهاجرت مقاومت می کنند و مدافعان آن رهبران جمهوری خواه را به دلیل ممانعت از تلاش برای کمک به پناهجویان افغان دیگر مقصر می دانند.
Camille Mackler، وکیل و مدیر اجرایی Immigrant ARC، که او نیز شهادت داد، از آقای. مک کال، از حامیان گسترش برنامه ویزا ویژه برای افغان ها، تلاش کرد تا همکارانش را متقاعد کند که از این اقدام حمایت کنند.
او گفت: “به ما کمک کنید قوانین مهاجرت را تغییر دهیم تا بتوانیم آنها را خارج کنیم.”
