فرارو- فال از آثار ادبی است، از باورهای کهن، این مرز و بوم است. در گذشته ساکنان این خاک به نویسندگانی روی می‌آوردند که فکر می‌کردند حق بهره‌مندی از این واژه را دارند. اما در گذر زمان تنها یاد حافظ در فرهنگ عامه باقی مانده است.
سفر یادم نبود
به اودای دل غمدیده ما شاد نیردیده
جوانی که پول در می آورد خوب و مقبول است
نمی دانم چه کنم
لباس کاغذی خوناب که فلک خواهد بود
رحمنونیم به ایلم داد نیدد
دل امیدوار خواهد بود که به تو برسد
ناله‌ها در کوهی که فرهاد نیردید کرد
سایه تارگرتی ز کمن مرک سهر
آشیان مثل شکن سر و صدا نکرد
شاید ار پیک سبا از تو بیاموزد کار
زان که از این باهوش تر است تکان نخورد
کلیک کنید مشاطه ساناش نکشد نکش مراد
هر که اعتراف کرد حسن نداد
بغدرب متربا بغردان و بزن راح عراق
که بدین راه بشد YAAR و ز ما یاد نیردید
غزلیات عراقیست سرود حافظ
ک شیدی این ره دلسوز ک نیردید فرید
شرح لغت: وداع: به فتح علی بدرود / پیک صبا: قاسد باد بهاری، تشبیه صریح /مشاطه صناع: تشبیه صریح- لایجور /صنع به ضم و سکون دوم افرینش / راح عراق: نغمه‌ی عراق.
تفصير يرفاني:
یاد باد انک به همین سفری حرفی از ما نزد و به دل غم دیه‌ای به شدید ما شدید. غرض از این شعر این است که دل اولیاء به واسطه دوری از معشوق وصل شود تا شاید از بند غم و اندوه رهایی یابد و معشوق را ببیند. یک قلب شاد است
تفسیر شعر:
آیا کسی را در قلب خود دارید؟ او بسیار آزاردهنده است، اما شما او را دوست دارید و هرگز در حضور دیگران از او شکایت نمی کنید.
