آیا طوفان خورشیدی می تواند زمین را نابود کند؟

مطالب این صفحه بر خلاف مقررات کشور بوده و حذف شده است.

این مطالب از سوی مدیر سایت تایید نمی‌شوند.

سلب مسئولیت: مدیر این سایت مسئولیتی در قبال محتوای این صفحه ندارد.

همه موجودات روی زمین زندگی خود را مدیون هوای گرم هستند خورشیداما اگر این پرتوها به شکلی غیرعادی از کنترل خارج شوند و به شکل میلیاردها ذره باردار با سرعت هزاران کیلومتر در ثانیه به زمین برخورد کنند، چه اتفاقی برای زمین می افتد؟ آیا یک طوفان خورشیدی می تواند آنقدر قدرتمند باشد که حیات روی زمین را از بین ببرد؟

پاسخ به این سوالات کاملاً پیچیده است، اما اکثر دانشمندان در یک موضوع اتفاق نظر دارند. میدان مغناطیسی و جوزمین به خوبی از سیاره در برابر فعالیت های خورشیدی محافظت می کند.

به شکلی که می شود. تجهیزات رادیویی، ارتباطو ماهواره هابیشتر تشعشعات مضر قبل از رسیدن به پوست انسان توسط زمین جذب می شوند.

به گفته “الکس یانگ” یکی از محققان مرکز پرتاب فضایی ناسا، ما در سیاره ای زندگی می کنیم که دارای جو بسیار غلیظی است که می تواند تمام عناصر مضر یک طوفان خورشیدی را دفع کند، حتی شدیدترین آنها را که در طول طوفان ثبت شده است. 10000 سال اخیراً هیچ فعالیت خورشیدی برای نابودی زمین کافی نبوده است.

با این حال، طوفان های خورشیدی همچنان می توانند فناوری های ساخت بشر را مختل کنند اینترنتو تجهیزات رادیویی باعث هرج و مرج و در نهایت به طور غیر مستقیم باعث مرگ انسان می شود. به همین دلیل است که دانشمندان و آژانس‌های فضایی مانند ناسا فعالیت‌های خورشیدی را جدی می‌گیرند و همیشه به دقت آنها را رصد و رصد می‌کنند.

طوفان خورشیدی چیست؟

یک طوفان خورشیدی که گاهی با یک نام اتفاق می افتد شراره خورشیدی همچنین اشاره شده است که زمانی اتفاق می افتد که میدان مغناطیسی این ستاره دچار پیچ خوردگی و خمیدگی شود و در نتیجه طوفان هایی به ابعاد یک سیاره در سطح خورشید ایجاد شود که شامل انرژی الکترومغناطیسی هستند

این طوفان ها به صورت نقاط تاریک و سرد در تصاویر دیده می شوند نور خورشید نام داشته باشد در لبه‌های این لکه‌های خورشیدی، میدان‌های مغناطیسی دائماً در حال خم شدن و افزایش اندازه هستند و گاهی اوقات شکسته شدن این میدان‌های انرژی امواج قدرتمندی را ایجاد می‌کند که آنها را طوفان خورشیدی می‌نامیم.

بیشتر انرژی موجود در یک شراره خورشیدی نور است فرابان ماهیو اشعه ایکس پراکنده است، اگرچه این مقدار عظیم انرژی می تواند دمای گاز خورشید را نیز افزایش دهد و باعث آزاد شدن حباب های بزرگ متشکل از ذرات باردار شود که به آن ها نیز گفته می شود.خروج جرم از تاج خورشید» (CME) شناخته می شود.

بنابراین، اگر CME در جلوی زمین رخ دهد، امواج CME نیز به سمت سیاره حرکت می کنند و در طول 15 ساعت تا زمان چندین روز بعداً به زمین می رسند.

البته هر فردی، چه در مورد CME شنیده باشد و چه از وجود آن آگاه نباشد، در طول زندگی خود از صدها “جرم خروج از تاج خورشیدی” جان سالم به در برده است، زیرا خورشید بستگی به این دارد که در چه بخشی از چرخه قرار دارد. 11 ساله این می تواند پدیده CME را یک بار در هفته یا چند بار در روز در فضا منتشر کند.

با این حال، این امواج معمولاً به دلیل میدان مغناطیسی جذب شده توسط زمین با زمین برخورد نمی کنند. علاوه بر این، پس از رسیدن امواج CME به زمین، دستگاه های خودپردازو مولکول های جوآنها همچنین بار الکتریکی دارند و ارتباطات رادیویی را تحت تأثیر قرار می دهند و همچنین ممکن است باعث ایجاد شفق هایی شوند که معمولاً در نزدیکی دو قطب زمین دیده می شوند. خط استوایی نیز قابل مشاهده باشد

برخی از کارشناسان بر این باورند که CME بسیار بزرگ می تواند کابل های اینترنت در اقیانوس ها را تحت تاثیر قرار دهد.آخرالزمان اینترنتی» توقف و قطع دسترسی به فضای مجازی در برخی نقاط جهان برای هفته ها یا شاید ماه ها. همچنین برای ماهواره ها و ایستگاه های فضایی در مدار زمین بسیار مضر است.

اگرچه طوفان خورشیدی به دلیل لایه های محافظ آن چنین تأثیر خطرناکی بر روی سیاره زمین ندارد، اما دانشمندان همچنان به فعالیت ستاره های دیگر نزدیک زمین مشکوک هستند.

وقتی ستاره‌ها می‌سوزند و می‌میرند، پس از انفجار، می‌توانند پرتوهای قدرتمند عظیمی را تا چند میلیون سال نوری از خود منتشر کنند که البته بسیار قوی‌تر از فعالیت خورشید ما هستند.

اگر چنین پدیده ای رخ دهد، اگر ستاره مرده در دوردست قرار گرفته باشد، می تواند با استفاده از مقدار پرتو فرابنفش لایه اوزون را مانند یک کاغذ پاره کند و تمام موجودات روی زمین را در معرض خطر نابودی قرار دهد.

تحقیقات انجام شده در سال 2020 نشان داد که مرگ احتمالاً یک ستاره با ما فاصله دارد 65 سال نوری از زمین، حودود 359 میلیون سال چنین تأثیری داشت و باعث آن شد 70 درصد بدون ترس به زمین رفتند.

البته دانشمندان 70 درصد از علت این انقراض راضی نیستند، اما فسیل های این دوره حاکی از آسیب های ناشی از اشعه فرابنفش است.

در پایان باید بگوییم که خوشبختانه در حال حاضر هیچ ستاره در حال مرگی در نزدیکی زمین وجود ندارد که با انفجار خود حیات را نابود کند و به این زودی ها شاهد چنین پدیده ای نیستیم.

اگر دوست داشتید، می توانید این مقاله را با دوستان خود در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید.